Category: அரசியல் சமூக ஆய்வு

(சாகரன்)

பொதுவாக புலம் பெயர் தேசங்களில் நடைபெறும் பொது அமைப்புகள் நடாத்தும் கொண்டாட்டங்கள் களியாட்டங்களுக்கு போகும் பழக்கங்களை கொண்டவன் அல்ல நான். காரணம் இவை பெரும்பாலும் புலிப்பினாமிகளால் நடாத்தப்படுபவை என்பதினால். மேலும் இவற்றின் முழுநோக்கமூம் உண்டியல் குலுக்கி இதில் சேரும் பணத்தை ஆயுதம் வாங்க இதனைப் பயன்படுத்துவதும் அன்றேல் தேசியத்தை கூறிக்கொண்டு தனிநபர்கள் அல்லது தமது கட்டுப்பாட்டில் மட்டும் உள்ள தனி நிறுவனங்களில் கணக்கில் இவற்றை வைப்பிலிடுவதும் ஆகும். இதனை நடாத்துபவர்கள் தமது வாழ்நாள் சாதனையாக வேலை செய்யாமல் வாழுவதை உறுதிப்படுத்தவுமே இந்த கலக்ஷன் பெரும்பாலும் பாவிக்கப்படுவதும் காரணம் ஆகும். இதற்கு அவர்கள் பாவிக்கும் சொற்பதங்கள் தமிழர்களின் கலை கலாச்சாரங்களை பேணிப்பாதுகாக்க விழா எடுக்கின்றோம்; அல்லது தமிழரின் அடையாளங்களை நிலை நிறுத்துகின்றோம் என்று தம்மை மீட்போராக காட்டுவதும் அல்லது தேசியம் என்று இதன் அர்த்தம் விளங்காமல் பாவிப்பதும்; ஆகும்.

(“புலம் பெயர் தேசங்கள் எங்கும் கொண்டாட்டங்களும்….! களியாட்டங்களும்…..!” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(மாணவர்களை அச்சங்கொள்ளவும் ஆச்சரியப்படவும் வைத்த காளி மாஸ்டர்.)

2006 ஜூன்/ ஜூலை மாதங்களில் ”மண்வெட்டி பிடிகளுடன்” தொடங்கிய உயர்தர மாணவர்களுக்கான ”முதலுதவி மற்றும் தலைமைத்துவ” உடற்பயிற்சி என்ற பெயரில தொடங்கிய போர் பயிற்சியானது ஆகஸ்ட் மாதம் முதல் வாரத்தில் பாடசாலை அதிபர்களுக்கு அனுப்பபட்ட சுற்று நிரூபத்தினால் ” மண்வெட்டி பிடிகளுக்கு” பதிலாக T-56 தாக்குதல் துப்பாக்கிகளை வைத்து பயிற்சியாக மாறியிருந்தது.

(“பயிரை மேய்ந்த வேலிகள்..(20)” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

ஒரு இருண்டகாலத்தில், எழுத்துசுதந்திரம் மறுக்கப்படட காலத்தில், துப்பாக்கி எல்லாவற்றையும் தீர்த்துவிடும் என எல்லோரும் நம்பிய காலத்தினுள் நாம் சில தொகுப்புகளைக் கொண்டுவந்திருந்தோம், அவற்றின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்த எனது நண்பர் , ‘சில தன்னார்வ அமைப்புகள் தமிழில் வெளிவந்த தொகுப்புகளை ஆவணப்படுத்தும் செயல்களில் ஈடுபட்டிருக்கின்றன, உங்கள் தொகுப்புகளை அவற்றிற்கு அனுப்பிவையுங்கள்’ என நூலகம் அமைப்பினரது பெயரை எனக்குப் பரிந்துரை செய்தார், நூலகம் அமைப்பினருடன் தொடர்புகொள்ள முயன்றபோது எனக்கு இப்படி ஒரு பதில் வந்தது, நான் அதிர்ச்சியடையவில்லை, நிறையப் பார்த்து விட்டோம் ரொம்பவும் !

(“ஐயரும் ஆட்டுக்குட்டியும்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(மாணவர்களை நெருங்கிய காலன்)

2006ற்க்கு பின்பு கிளிநொச்சி முல்லைத்தீவில் பாடசாலைகளில் உயர்தர வகுப்புகளில் கல்விகற்ற மாணவர்கள் அனைவரும் போர் பயிற்சியை பெற்றுக்கொள்ளுமாறு கட்டாயப்படுத்தப்பட்டனர். இவ்வாறு பயிற்சியை பெற்றுக்கொள்ள விருமபாதவர்கள் பாடசாலைகளில் கல்வி கற்பதே சிரமம் என்கின்ற நிலையை புலிகள் உருவாக்கியிருந்தனர்.

(“பயிரை மேய்ந்த வேலிகள்..(19)” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

பெரியாருக்குப் பின் தி.க அவை நடத்தியவர்கள் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சிக்கு எதிராக குரல் எழுப்பினார்கள் .அவரகள் சாதி வெறி பிடித்தவர்கள் என்றார்கள்இதற்கு பல தாழ்த்தப்பட்டவர்களும் ஆதரவு தெரிவித்தார்கள்.பலர் மௌனம் சாதித்தார்கள்.இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தலைமை பிராமணர்களாக இருந்தனர்.ஈ.எம்.எஸ். நம்பூதிரி பாத் சாதிக்கு எதிரானவர் என்றால் அவர்களின் நம்பூதிரி என்ற சாதிப்பதத்தை எடுக்க முடியுமா என வரட்டுத்தனமான சவால்களை விட்டனர்.

(“சாதியும் பகுத்தறிவும்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

பற்குணம் இனவாத பிரச்சினக்கு முகம் கொடுத்ததால் அவர் இனி அடங்கி நடப்பார்.அடக்கி நடத்தலாம் என எண்ணியவர்களுக்கு பெரும் ஏமாற்றமே காத்திருந்தது. அவர் யாரையும் பற்றி கவலைப்படாமல் வழமையான போக்கில் தனது பணிகளைத் தொடர்ந்தார்.

(“பற்குணம் A.F.C (பகுதி 69)” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(கட்டாய ஆட்சேர்ப்பில் சிக்கிகொண்ட காதல்)

மாணவர்களை போர் பயிற்சியை பெற்றுக் கொள்ளுமாறும், புலிகள் இயக்கத்தில் இணைந்து கொள்ளுமாறும் நெருக்கடி கொடுக்கும் நடவடிக்கையில் துர்க்கா போன்ற புலிகளின் அதியுயர் தளபதிகளும் களத்தில் இறங்கியிருந்தனர். அத்துடன் கிளிநொச்சி மற்றும் முல்லைத்தீவை சேர்ந்த அப்போதைய பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களும் இம் மாணவர்களை புலிகள் அமைப்பில் சேருமாறு கூறி பாடசாலைகளுக்கே சென்று பிரச்சாரம் செய்யத் தொடங்கினர்.

(“பயிரை மேய்ந்த வேலிகள்..(18)” தொடர்ந்து வாசிக்க…)