Category: அரசியல் சமூக ஆய்வு

(யார் இந்த யாழ்ப்பாணத்தான் ?என்று பேராசிரியர் சிவத்தம்பி அவர்கள் ஒரு ஆய்வு கட்டுரை எழுதியிருப்பார் அது பின்னர் நூலாகவும் வெளிவந்தது.தோழர் தேவதாசனின் முகனூலில் வந்துள்ள இந்த குறிப்பு புகலிடத்து தமிழர்களின் சாதி வன்மம் கொண்ட வாழ்வியல் குறித்து பலத்த கேள்விகளை எழுப்புகின்றது எனவே பேராசிரியர் சிவத்தம்பி அவர்களின் .யார் இந்த யாழ்ப்பாணத்தான் ? என்னும் தலைப்பில் இங்கே பிரசுரமாகின்றது.)

(“யார் இந்த யாழ்ப்பாணத்தான் ?” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

போருக்குப் பிறகு மக்களைப் பார்க்க தனிப்பட்ட முறையில் இலங்கைக்குச் சென்றிருந்தேன். இங்கே பரப்பப்படும் செய்திகளுக்கு மாறாக தமிழகத்தின் மீதும் கோபம் கொப்பளித்ததைக் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்தேன். மனது கணத்துப்போனது. (இலங்கை,இந்தியா,சர்வதேச அரசுகள்,புலிகள் என்று அனைவர்மீதும் அந்தக் கோபம் இருக்கிறது) எங்கள் பிணத்தின் மீது அரசியல் செய்தது தவிர தமிழக அரசியல் கட்சிகளும் ,மக்களும் எங்களுக்கு என்ன செய்தார்கள்? எவ்வளவு பேர் தமிழகத்தில் இருந்து போருக்குப் பிறகாவது எங்களை எட்டிப் பார்த்தார்கள்?

(“ஈழத் தமிழர் பற்றி ஒரு அரசியல்வாதியின் மனிதாபிமானப் பார்வை” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(தெ. ஞாலசீர்த்தி மீநிலங்கோ)

ஆட்சிகள் மாறுவது இயல்பு. ஆனால், ஆட்சிக் கவிழ்ப்புக்கள் அவ்வாறல்ல. அவை, மக்களின் விருப்புக்கு மாறாகத் திட்டமிட்டு, வேறு நோக்கங்கட்காக நடந்தேறுவன. உலகிற் பல ஆட்சிக் கவிழ்ப்புக்கள் நடந்துள்ளன. அவை இராணுவப் புரட்சிகள், அரண்மனைச் சதிகள், படுகொலைகள் எனப் பல்வகைப்படுவன. ஒவ்வொன்றும் ஏதோவொரு காரணங் கருதியே நிகழ்த்தப்படுகிறது. கடந்த இரண்டு தசாப்தங்களில், ஜனநாயகம் என்பதை அரசியலின் அடிப்படையான குறிகாட்டியாக, அரசாட்சியின் பிரதான தூணாகத் தோற்றங்காட்டி அதில் நம்பிக்கை ஏற்பட்டதாற், பழக்கப்பட்ட ஆட்சிக் கவிழ்ப்பு முறைகள் ‘ஜனநாயகமற்றவை’ என வெறுக்கப்பட்டன. அதனால் ‘அரசியல் யாப்பு நெருக்கடி’களின் ஊடாக, ஆட்சி மாற்றங்கள் நடந்தன. இப்போது ஆட்சிக் கவிழ்ப்பின் இன்னொரு காட்சி, பிரேசிலில் புதிய வடிவில் அரங்கேறுகிறது.

(“பிரேசில்: ஆட்சிக் கவிழ்ப்பின் முதல் அத்தியாயம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

1977 ஆம் ஆண்டு இலங்கையில் நடந்த தேர்தலில் ஜே.ஆர். ஜெயவர்த்தனா தலைமையிலான ஐ.தே.க. அமோக வெற்றியீட்டி பதவிக்கு வந்த பின்னர் 1978 இல் புதிய அரசிலமைப்புச் சட்டம் உருவாக்கப்பட்டது. இச்சட்டம் நிறைவேற்று அதிகாரங்கொண்ட ஜனாதிபதி ஆட்சி முறையை அறிமுகப்படுத்தி, ஜே.ஆர். ஜெயவர்த்தனா சர்வ வல்லமை கொண்ட ஜனாதிபதியானார். இவர், தனது நிறைவேற்று அதிகாரத்தை பயன்படுத்தியே இலங்கையில் பயங்கரவாதத் தடைச்சட்டத்தை 1979 இல் கொண்டு வந்தார். இது தமிழ் பேசும் மக்களின் நியாயமான அரசியல் ரீதியான போராட்டங்களை பயங்கரவாதமெனக் கூறி நசுக்கும் நோக்குடனேயே உருவாக்கப்பட்டது. பயங்கரவாதத்துடன் தொடர்புடையவரென கைது செய்யப்படும் ஒருவரை இந்தச் சட்டத்தின் கீழ் 18 மாதங்கள் தடுப்பில் வைத்து, அதன் பின்னர் அந்தத் தடுப்பினை 3 மாத காலத்திற்கு ஒருதடவை புதுப்பித்து, நீண்ட காலத்திற்கு தடுத்து வைத்திருக்க முடியும். அத்துடன் அச்சட்டத்தில் போஸ்டர் ஒட்டுவதே தண்டனைக்குரிய குற்றமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

(“மாற்று இயக்க அழிப்பின் ஏகபோகம் 30 வருடங்கள்!” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

பற்குணம் ஊரில் இருந்து திரும்பி வந்த சில நாட்களின் பின்பு இராசதுரை மிகவும் மரியாதை கலந்த வாரத்தைகளுடன் அண்ணன் பற்குணம் என விழித்து ஒரு கடிதம் அனுப்பி இருந்தார். இராசதுரை பல தடவைகள் ஓ.எல். எடுத்தே ஒருவாறாக சித்தியடைந்தவர்.இப்போது ஏ.எல் பரீட்சை எழுதியிருந்தார்.அதில் அவர் சித்தியடைவாரா என்ற சந்தேகம் அவருக்கு இருந்தது.பற்குணம் விரிவுரையாளாராக இருந்த காலத்தில் உயர்தர பரீட்சை வினாத்தாள்களை திருத்தியவர். எனவே அதன் அடிப்படையிலேயே தன் பரீட்சை இலக்கம் கொடுத்து தனக்கு உதவுமாறு வேண்டி எழுதியிருந்தார்.அதனைத் தொடர்ந்து நடராசாவும் அந்த உதவியை வேண்டி கடிதம் எழுதினார்.இதைவிட ராசதுரையும் ஊரில் பற்குணன்ணை எப்படியும் தன்னை பாஸ் பண்ண வைப்பார் என தன் நண்பரகளிடம் சொல்லித் திரிந்தார்.அவருக்கு அப்போது வயது 24.

(“பற்குணம் டி.ஆர்.ஓ (பகுதி 25 )” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு, தன்னுடைய சிதைவுக் காலத்தின் முக்கிய கட்டத்தை அடைந்து நிற்கின்றது. தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் அகற்றத்துக்குப் பின்னர், தமிழ்த் தேசிய அரசியல் களத்தின் பிரதான ‘குறைநிரப்பு’ தரப்பாக மக்களினால் தொடர்ந்தும் முன்மொழியப்பட்டு வந்த த.தே.கூட்டமைப்புக்குள் ஏற்பட்டிருக்கின்ற இன்றைய குழப்பகரமான நிலையும் அதன் போக்கிலான சிதைவும் சிக்கலானதுதான். இப்படியொரு நிலைமை ஏற்படுமென்று மக்கள் எதிர்பார்த்திருந்தாலும், அதனை ஏற்றுக்கொள்வது தொடர்பில் சலிப்படைவார்கள். அது தேவையற்ற நம்பிக்கையீனங்களையும் ஏற்படுத்தும் வல்லமை பெற்றது.

(“தமிழ் அரசுக் கட்சியின் சுழியோட்டம்: கூட்டமைப்பின் சிதைவுக் காலம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

இம்முறை, ஸ்ரீ லங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் மைத்திரி, மஹிந்த என்ற இரு குழுக்களின் மே தினத்துக்கான ஆர்வத்தைப் பார்த்தால், அது முதலாவது சோசலிச நாடான சோவியத் ஒன்றியத்தின் முதலாவது ஜனாதிபதியும் சர்வதேச கம்யூனிஸ இயக்கத்தின் முக்கிய தலைவர்களில் ஒருவருமான வி.ஐ.லெனினுக்கு, மே தினத்தைப் பற்றி இருந்த ஆர்வத்தை விடவும் அதிகமோ என்று எண்ணத் தோன்றியது.

(“இவ்வாறான மே தினக் கூட்டங்கள் தேவை தானா?” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

எமது ஊர் பாடசாலையில் இருந்து ஒரு அழைப்பிதழ் ஒன்று பற்குணத்துக்கு வந்தது.அங்கு கற்பித்த இரண்டு ஆசிரியர்கள் ஓய்வு பெறுகிறார்கள்.அவரகளுக்கு பிரியாவிடை கொடுக்கும் விழா இது.இதில் பேச்சாளரகளாக பற்குணத்தின் பெயரும் போடப்பட்டு அழைக்கப்பட்டார்.இதில் நடராசா,இராசதுரை ஆகியோரின் பெயர்களும் இருந்தன.பொதுவாக நடராசா எங்கள் சமூகத்தில் தன்னைவிட உயர்ந்தவர்கள் படித்தவர்கள் ஆகியோரை விரும்புவதில்லை.இதில் பற்குணத்தின் பெயரை இணைத்தது ஆச்சரியமானது.பற்குணம் நிர்வாக சேவைக்கு தெரிவு செய்யப்பட்ட பின் சொந்த ஊர் நிகழ்ச்சி அழைப்பு என்பதால் கட்டாயம் போகவேண்டிய சூழ்நிலை.

(“பற்குணம் டி.ஆர்.ஓ ( பகுதி 24)” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

நாங்கள் அண்ணனுடன் வந்தபின் நாளாந்தம் சமையலுக்குப் பொருட்கள் வாங்கப் போவோம்.பற்குணமும் நானும் போவோம்.அன்றைய ஆரம்ப நாட்களில் பல பொதுமக்கள் பற்குணத்தை அடையாளம் தெரியாது.அதனால் வெள்ளை சாரம் அணிந்து என்னுடன் வருவார்.காலையில் கடற்கரைக்கு மீன் வாங்கப்போவோம்.அவரகள் பிடித்த மீன்களின் அளவுக்கேற்ப நாங்கள் கொடுக்கும் காசுகளுக்கு மீன் கொடுப்பார்கள்.அதன் மூலம் அவர்கள் வருமானம்,சந்தோசம் துக்கம் எல்லாம் கொடுக்கும் மீனின் அளவைக் கொண்டே பற்குணம் கணித்தார் .அவரகளிடம் பேரம் பேசாமல் வாங்கிவருவோம்.

(“பற்குணம் டி.ஆர்.ஓ (பகுதி 23 )” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

தமிழ்நாட்டில் சாதி அரசியல் சம்பந்தமாகப் பேசப்படும்போதெல்லாம், மன்னார்குடி ஞாபகம் வரும். எதையும் வாழ்வில் நேரடியாகப் பார்க்கும் களங்கள் மறக்க முடியாதவை அல்லவா! செய்தித்தாள்கள், புத்தகங்களில் நாம் படிக்கும் கதைகளும், களத்தில் யதார்த்தத்தில் நிலவும் சூழல்களும் எல்லா விஷயங்களிலும் அப்படியே பொருந்திப்போவது இல்லை. இந்தியாவில் சாதி அரசியலுக்கு இது நிறையவே பொருந்தும்.

(“யார் கையில் இருக்கிறது தமிழ்நாட்டு அரசியல்?” தொடர்ந்து வாசிக்க…)