Category: அரசியல் சமூக ஆய்வு

பழிச்சொல் நிறைந்த பாவரங்கில் தன்னை ஒரு கவிஞன் என சுய அறிமுகம் செய்து இந்தியா கைது செய்து இலங்கை அரசிடம் கையளிக்க போன நிலையில் சைனட் வில்லைகளை விழுங்கி 3/10/1987 அன்று உயிரிழந்த குமரப்பா புலேந்திரன் உட்பட்ட பன்னிரு புலிகளின் நினைவுப் பாவரங்கில் , இந்திய வரலாற்றையும் அதன் கர்ணபரம்பரைக் கதைகளையும் கேவலப்படுத்துவது ஒரு புறமிருக்க , நேருவின் பரம்பரையை பற்றி ஏதோ யாரோ எழுதிய கதைகளையும் உண்மையாக்கும் விதத்தில் மந்திர உச்சாடனம் பண்ணுவது போல் அழுத்தமும் ஆவேசமும் கொண்டு பண்ணிப் பண்ணிப் பாவுரைத்தார் புலிப் பாவலன். ஆனால் இந்திய எதிர்ப்பில் நேருவை எதிப்பதில் அவர் காட்டிய முனைப்பில் முஸ்லிம் விரோதம் பட்டவர்த்தனமாக வெளிப்படுவதை நீங்களே இதனை வாசிக்கும் பொழுது அறிந்து கொள்ளலாம்.

(“காந்தியும் நேருவும் பரம்பரை உறவுக்காரர்களா?” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(சாகரன்)
1980 களின் நடுப் பகுதியில் தமிழ் நாட்டுப் பெண்கள் TVS 50 ஓடத்தொடங்கிய போது தமது துப்பட்டாவால் தலையை போர்த்தி சிறிதளவு முகத்தையும் மறைந்து செல்வர். தலை குழம்பாமலும் முகத்தி தூசி படிந்து முகத்தின் புத்துணர்சி குறையாமலும் இருக்க இதனை மேற்கொண்டனர். பார்பதற்கு அழகாகவும் இது இருந்தனர் இந்தத் தேவதைகள். தமது அழகிய முகத்தைக் காட்டமாட்டார்களா…? என்ற எதிர்பார்ப்பு பலரிடமும் எகிறிநின்றது. யாரும் மூக்கையும், வாயையும் மறைத்து சுவாசத்தின் சுதந்திரத்தைக் கட்டுப்படுத்தவில்லை. இதனை 2010 வரைக்கும் ஓரளவிற்கு என்னால் அவதானிக்க முடிந்தது.

(“மழை வெள்ளத்தில்….! மக்கள் வெள்ளம்……..!!” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

சென்னையில் வெள்ளம் வந்த போது மக்கள் சாதி மத பேதத்தை மறந்து யார் உணவு கொடுத்தாலும் வாங்கி உண்டார்கள். ஆச்சாரமான பிராமணர்கள் கூட முஸ்லிம்கள் கொடுத்த உணவை வாங்கி உண்டார்கள். ஆனால் தமிழீழம் கேட்ட தமிழர்கள் இந்தியப் படைகளுடன் புலிகள் யுத்தம் செய்த காலத்தில் அகதிகளாக இருந்த இடங்களில் தொண்டர்கள் சமைத்துக் கொடுத்த உணவை மேட்டுக் குடிகள் வாங்கி உண்ண மறுத்து தங்களுக்கு உணவுப் பொருட்களைத் தரும்படியும் தாங்கள் சமைத்து உண்ணுவோம் என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள்.

(“பசி வந்திடப் பத்தும் பறந்திடும் என்பார்கள். ஆனால் ஈலம் டமில்சுக்கு அப்படியல்ல” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

பட்டு வேட்டி கனவில் இருந்தவன் கட்டி இருந்ததும் களவாடப்பட்டதை போல, நல்லாட்சி அரசில் நாம் சோற்றில் கைவைக்க தாம் சேற்றில் அல்லலுறும் விவசாயிகள் உரமானிய குறைப்பு உட்பட தாம் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சனைகளை பட்டவர்த்தனமாக காட்ட, சிறு துணி அணிந்து கொழும்பில் நடத்திய போராட்டம் விவசாயத்தை பிரதானமாக கொண்ட நாட்டில் வேண்டப்படாத நிகழ்ச்சி.

(“சோற்றில் கைவைக்கும் நாம் சேற்றில் கால் வைப்போரை காப்போம்!” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(தெ.ஞாலசீர்த்தி மீநிலங்கோ)

நெருக்கடிக்குட்படும் ஒரு சமூகம், பொதுவாக, நெருக்கடியின் தீர்வைத் தனக்கு வெளியிலேயே தேடத் தலைப்படும். இது பல சமூகங்கட்கும் பொருந்தும். சமூகங்கள் தமது தீர்வைத் தமக்குட் தேடுவது பயனுள்ளது. தவறின், நெருக்கடிக்கான காரணங்களை ஆட்சியாளர்கள் இலகுவாகத் திரித்துக் கவனத்தைத் திசைதிருப்ப வாய்ப்பாகும். இது ஈற்றிற், சமூகம் தனக்குத் தானே கொள்ளி வைப்பது போலாகும். (“நவ பாசிஸ எழுச்சி” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(சாகரன்)

சிரிய அகதிகளை உள்வாங்குதல் என்பதில் ஐரோப்பிய முதலாளித்துவ நாடுகளும், அமெரிக்க முதலாளித்துவ நாடுகளும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு செயற்படுவதுபோல் தோன்றுகின்றது. மேலெழுந்தவாரியாக பார்த்தால் போரில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு இவர்கள் உதவுவது போல் தோன்றினாலும் விமான நிலையங்களில் வந்திறங்கும் சிரிய மக்களையும் அவர்கள் கொண்டு வரும் பொதிகளையும் பார்க்கும் போது இவர்கள்; சிரியாவை விட்டு இடம்பெயர்ந்து இன்னும் ஒரு நாட்டில் வசதியாக வாழ்ந்து விட்டு இன்னும் ஒரு வசதியான நாட்டிற்கு….. அது அமெரிக்க, ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு இடம் பெயருவது போல் தோற்றம் அளிக்கின்றது. உண்மையான யுத்தத்தினால்; பாதிப்பிற்குள்ளான அகதிகள் ஆண்டாண்டு காலமாக அகதி முகாம்களில் ‘வாட’ மேற்கூறியவர்களை பல்வேறு நிறுவனங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் ஒரு வகை ‘தத்தெடுத்தல்’ விளையாட்டில் இந்த நாடுகளுக்கு விமானங்களில் கொண்டுவந்து இறக்கி தமது மனிதாபிமானங்களை? நிரூபிக்க முயலுவது தெரிகின்றது. இதற்கான பிரச்சார முன்னெடுப்புக்களை இவ் அகதிகள் இந்த நாடுகளுக்கு வந்திறங்க முன்பும், பின்பும் செய்துவரும் வேடிக்கைகள் எம்மால் ஊடகங்களின் வாயிலாக அறிய முடிகின்றது. இதில் இன்னொருவிடயமும் அறிய முடிகின்றது, அது இவ் வகையாக பொறுப்பெடுக்கப்படும் அகதிகளும் ஒருவகையில் வடிகட்டப்பட்ட பின்பே தெரிவு செய்யப்படுகின்றனர். இந்த வடிகட்டலில் குலமும், மதமும் முக்கிய பங்கை வகிக்கின்றன. யுத்ததில் பாதிக்கப்பட்ட யாவரும் அகதிகள் என்றாலும் யாரை முதன்மைப்படுத்தல் என்பது இங்கு கவனிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அகதிகளை உருவாக்கும் யுத்தத்தை நிறுத்துவதே இதற்கான சரியான நிரந்தரத் தீர்வும் ஆகும். அகதிகளை ஏற்பவர்களே யுத்தத்தையும் நடாத்துகின்றனர் என்பது இவர்களின் போலியான மனிதாபிமான முகமூடியை கிளித்தெறியப் போதுமானதாகும்.

தமிழ் சினிமாவில் சில காலமாக ‘சிறந்த பாடல்களையும் படங்களையும் வழங்கி’ இளைஞர்களின் நெஞ்சில் இடம் பிடித்து இருக்கும் சிலருக்கு தமிழ்நாட்டின் கடைக்கோடியில் இருக்கும் ஒரு சராசரி பெண் சொல்ல விரும்பும் விஷயங்கள் இங்கே…திரு.சிம்பு, திரு.தனுஷ், திரு.ஜி.வி. பிரகாஷ், திரு.அனிருத், “ஹிப்ஹாப் தமிழா” திரு.ஆதி மற்றும் இன்னும் பலருக்கு, சமீபத்தில் உங்களுடைய படங்களை, பாடல்களை வெற்றி பெற வைக்கும் பொருட்டு நீங்கள் வெளியிடும் உங்கள் படைப்புகள் ஒரு சராசரி பெண்ணின் வாழ்க்கையில் எவ்வளவு தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை நீங்கள் உணர்ந்திருக்கிறீர்களா என்பதை என்னால் கணிக்க இயலவில்லை. (“‘திரு சிம்பு அவர்களே… இந்தக் கட்டுரையைப் படிக்க உங்களுக்கு நேரம் இருக்கிறதா?’” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

பாரிஸ் படுகொலைகளுக்குப் பின்னர் ஐ. எஸ். பற்றிய செய்திகள் தொடர்ந்து வருகின்றன. அதை எப்படி இயங்காமல் செய்யலாம் என்பதைவிட அது எப்படித் தோன்றியது என்பதைப் பற்றிய விவாதங்களே ஊடகங்களில் அதிகம் இடம்பெறுகின்றன. அதன் தோற்றத்திற்கு முக்கிய காரணம் அமெரிக்கா என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஐ. எஸ். தலைவர் அபூபக்கர் அல் பாக்தாதி, ஈராக்கில் இருந்த புக்கா சிறையில் பல ஆண்டுகள் கைதியாக இருந்தவர். அவரை விடுவித்திருக்காவிட்டால் இந்த இயக்கம் தோன்றியே இருக்காது என்று சொல்பவர்களும் உள்ளனர்.

(“ஆயுதம் வாங்க எவ்வாறு பணம் தேடுகிறது ஐ.எஸ்?” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(சாகரன்)
மழை நின்றாகிவிடது. வெள்ளமும் வடிய ஆரம்பித்துவிட்டது, அங்காங்கே கும்பை கூழம் சேறு சகதிகளே மிஞ்சிக்கிடக்கின்றது. தன்னார்வு நிறுவனங்கள் தம்மால் சேகரிக்கப்பட்ட பொருட்களை தற்காலிகமாக சேகரித்து வைக்க ‘உதவி’ சிலர் இனிமேல் நீங்கள் இங்கிருந்து எந்த பொருளையும் எடுக்க அனுமதிக்கமாட்டோம் என்ற மிரடடல்;களும் ஆரம்பமாகிவிட்டன. நிவாரணப் பொருட்களை வழிப்பறி செய்யும் கும்பல்களும் தங்கள் பேட்டைகளில் சண்டித்தனம் செய்து பொருட்களை பறித்தல் என்பதுவும் ஆரம்பமாகிவிட்டது. யாரோ தன்னார்வத்துடன் சேர்த்த பொருட்களை பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு விநியோகிக்கும் போது தமது கொடியினை அதில் திணிக்கும் பொறுப்பற்ற அரசியல் கட்சிகள் தலைவர்களைக் கொண்ட சென்னையில் இதனைத் தவிர வேறு எதனை எதிர்பார்க்க முடியும். பிழையான வழியில் பணம் சேர்காதவனை ‘பிழைக்கத் தெரியாத ஆள்’ என்று தூற்றுவதும,; லஞ்சம் வாங்கும் பிள்ளையை சோறு போடமாட்டேன் என்று விரட்டாத தாயும், சின்னவீடு வைத்திருத்தல் அவர் தகுதிக்கு பொருத்தனமானது என்று பெருமைப்படும் அரசியல் தொண்டர்களும், இதனைக் கண்டும் கணாமலும் இருக்கு வீட்டம்மாவும் இருக்கும் நகரத்தில் வெள்ள நிவாரணத்தில் நடக்கும் கொள்ளைகளை எதிர்பார்காமல் இருக்க முடியாதுதானே….?

(“மழை வெள்ளத்தில்….! மக்கள் வெள்ளம்……..!!” தொடர்ந்து வாசிக்க…)