Category: இலங்கைத் தமிழர் போராட்டம்

உடைவு உறுதியாகிவிட்டது. நேற்று முன்தினம் நடந்த, சம்பந்தன், விக்னேஸ்வரன் ஆகியோரின் சந்திப்பு, உண்டாக்கியிருந்த சிறு நம்பிக்கையை, நேற்றைய, ‘தமிழ்மக்கள் பேரவையின்’ இரண்டாவது கூட்டமும், அதில் முதலமைச்சர் ஆற்றிய உரையும் முற்றாய்க் கலைத்துவிட்டன. இனி என்ன? உடைவு நிச்சயம் என்பது, உறுதியாகிவிட்டதென்றே கொள்ளலாம். தமிழ்மக்கள் பேரவையின் இரண்டாவது கூட்டத்தில், முதலமைச்சர் ஆற்றிய உரையில், சில ஐயங்கள் உதிக்கின்றன. அவற்றை மட்டும் உங்கள் முன் வைத்துவிட்டு ஓய்கிறேன்.

(“ஐயம் தரும் அறிக்கையும் என் அயர்வும் !!!” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(சாகரன்)

PLOTE அமைப்பின் தலைவரும் தமிழ்த்தேசிய கூட்டமைப்பின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினருமாகிய சித்தார்த்தன், முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும், EPRLF கட்சியின் தலைவருமாகிய சுரேஸ் பிரேமச்சந்திரன், தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியின் தலைவர் பொன்னம்பலம் கஜேந்திரகுமார் மற்றும் தமிழ் மக்கள் பேரவையின் உறுப்பினர்களும் கலந்து கொண்ட தமிழ் மக்கள் பேரவையானது (Tamil People Council – TPC) ஒரு மக்கள் இயக்கம் என்றும் ஓர் அரசியல் கட்சியாக இயங்குவதற்கோ அல்லது தேர்தல்களில் போட்டியிடுவதற்கோ அதற்கு எண்ணமில்லை என்றும் அவர்கள் தெரிவித்துள்ளனர்… – Facebook News(Alex Verma)
கேட்க நல்லா இருக்கு.

(“தமிழ் மக்கள் பேரவை எங்கே செல்கின்றது” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

ஒரு இலட்சத்து 35 ஆயிரம் விருப்பு வாக்குகளால் நீதியரசர் சி.வி.விக்னேஸ்வரன் அவர்கள் முதலமைச்சரானார். எனினும் சம்பந்தருக்குப் பின்பு விக்னேஸ்வரன் தலைவராகி விடுவாரோ என்ற ஏக்கம் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் முக்கிய எம்.பி ஒருவருக்கு ஏற்பட்டுவிட அவர் விக்னேஸ்வரனின் நிர்வாகத்தை முடக்குவதில் விடாப்பிடியாக நின்றார்.

(“கம்பவாரிதிக்கு ஓர் அன்பு மடல்! பகுதி – 3” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

வடக்கு மாகாண முதலமைச்சர் சி.வி.விக்னேஸ்வரனின் இணைத் தலைமையில், யாழ்ப்பாணத்தில், உருவாக்கப்பட்டிருக்கும் தமிழ் மக்கள் பேரவை, தமிழ் அரசியல், ஊடகப் பரப்பில், வாதப்பிரதிவாதங்களை தோற்றுவித்திருக்கிறது. இந்த அமைப்பு உருவாக்கப்பட்ட விதம், இந்த அமைப்பை உருவாக்கியுள்ளவர்களின் பின்னணி, இதன் அடிப்படை நோக்கம் என்பன நீண்ட விவாதங்களுக்குரிய விடயங்கள் என்பதில் மாற்றுக்கருத்துக்கு இடமில்லை.

(“தமிழ் மக்கள் பேரவையின் அபத்தமான ஜனநாயக முலாம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

2015 ம் ஆண்டு எம்மை விட்டு விடைபெற இன்னம் சில தினங்களே உள்ள வேளையில் நடந்தேறிய நிகழ்வுகள், இதுவும் எம்மை துன்பத்தில் இருந்து முழுமையாக விடுபட உதவாத ஆண்டு என்றே அறிவித்து செல்கிறது. 2009 ல் புலிகளின் ஆயுதங்கள் மௌனிக்கபட்டனவே தவிர அரசின், அதன் ஆதரவு செயற்பாட்டாளரின் அத்துமீறல்கள் ஓயவில்லை. அவை தான்தோன்றித் தனமாக நடந்தன. வல்லவனுக்கு வல்லவரான சர்வதேச சண்டியர் ஏற்பாட்டில் இரத்தம் சிந்தாத ஆட்சி மாற்றம் அரங்கேறி 2015 தை மாதம் 8ம் திகதி புதிய தலைவர் தலைமையில் நல்லாட்சி அமைந்தது. அதனால் எம்மவருக்கு மன மகிழ்ச்சி ஏற்பட்ட போதும் அது நிலைத்து நீடிக்குமா என்ற கேள்வியுடன் 2015 மார்கழி மாத நிகழ்வுகள் மனகிலேசத்தை ஏற்படுத்தி தெற்கிலும் வடக்கிலும் கொதி நிலை நீடிக்கிறது.

(“தை மாதம் மனநிம்மதி – மார்கழி மாதம் மனகிலேசம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

கம்பவாரிதிக்கு அன்பு வணக்கம்!

பாவத்தைப் பார்த்திருப்பதும் பாவம் என்ற மார்ட்டீன் லூதர் கிங்கின் மெய்யுரையின் அடிப்படையில் தமிழ்மக்களுக்கு அரசியல்வாதிகளால் இழைக்கப்படும் அநீதிகள், ஏமாற்றங்கள் தொடர்பில் தமிழ்மக்கள் பலரும் வெறுப்புக்கொண்டிருந்தனர். போர் தந்த இழப்புக்கள் எழுந்து நின்று துணிந்து பேசுகின்ற எங்கள் வீரத்தை வீழ்த்தியிருந்தது. இத்தகையதோர் சூழ்நிலையில் பக்கத்திருப்பவர் துன்பந்தனை பார்க்கப் பொறாதவன் புண்ணியமூர்த்தி என்ற பாரதியின் வரிகள் எங்கள் இதயத்தைத் தொட்டுத் துளைத்தன.

(“கம்பவாரிதிக்கு ஓர் அன்பு மடல்! பகுதி – 2” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(மொஹமட் பாதுஷா)

நாடாளுமன்றத்துக்கு செல்கின்ற நம்முடைய எம்.பி.க்களில் சிலர், எல்லா வரப்பிரசாதங்களையும் சிறப்புரிமைகளையும் உயர்ந்தபட்சமாக உபயோகப்படுத்துகின்ற போதிலும் சபையில் உரையாற்றுதல் என்ற சிறப்புச் சலுகையை மட்டும் மிகச் சரியாக பயன்படுத்திக் கொள்வதில்லை. இந்த பொடுபோக்குத்தனம் எம்மில் பலருக்கு அதிகமாக இருக்கின்றது. நாடாளுமன்றத்தின் ‘ஹன்சாட்’ பதிவேடுகளைப் பரிசோதித்தால் – முஸ்லிம்களின் தேசிய தலைவர்களும் பிராந்திய தளபதிகளையும் எத்தனை தடவைகள் தத்தமது ஆசனங்களில் இருந்து எழுந்து மக்களுக்காக பேசியிருக்கின்றார்கள் என்ற புள்ளி விவரத்தை விலாவாரியாக அறிந்து கொள்ளலாம்.

(“கும்பகர்ணர்கள்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

நாட்டின் மொத்த சனத்தொகையில் 52 வீத பெண்களையும், மொத்த வாக்காளார்களில் 58வீத பெண் வாக்காளர்களையும் கொண்டுள்ள இலங்கையில், அரசியலில் பெண்கள் வகிக்க வேண்டிய பங்கின் முக்கியத்துவத்தை இன்னும்கூட ஆண் அரசியல்வாதிகளும், ஆண் அரசியல் தலைமைகளும் புரிந்து கொண்டதாகத் தெரியவில்லை. புரியாமல் இருக்கிறார்களா அல்லது புரியாத மாதிரி நடிக்கிறார்களா என்பது எனக்கு இன்னும் புதிராகவே இருக்கிறது. தொடர்ந்து ஆறு தசாப்தங்களாக பெண்கள் வகிக்க வேண்டிய அரசியல் பாத்திரம் ஆண்களால் மறுக்கப்பட்டே தான் வந்திருக்கிறது. அத்துடன் சிறுபான்மை மக்களுக்கு சிறு நன்மையேனும் ஆண் அரசியல் தலைமையால் கிடைக்கவில்லை. இன்று பிரச்சனை தீரும், நாளை விடிவு வரும் என்று கூவிக் கூவி வாக்கு வேட்டை நடத்துவது மட்டுமே நாம் காலம் காலமாகக் காணும் யதார்த்தம்.

(“தமிழ் ஆண்கள் பேரவை” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(ப. தெய்வீகன்)

தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைமை மீது அதிருப்தி கொண்ட குழுவினர் வட மாகாண முதலமைச்சர் விக்னேஸ்வரன் தலைமையில் ‘தமிழ் மக்கள் பேரவை’ என்ற புதிய அமைப்பை தொடங்கியுள்ளனர்.
இந்த அமைப்பானது ஓர் அரசியல் கட்சி அல்ல என்றும் எந்தக் கட்சிக்கும் மாற்றீடானதோ போட்டியானதோ அல்ல என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளபோதும் அந்த அமைப்பில் கலந்துகொண்டவர்களின் முன்னுக்கு பின் முரணான பேட்டிகளும் அவர்கள் கடந்த காலங்களில் வலியுறுத்திவந்த விடயங்களின் பின்னணிகளும் பேரவையின் எதிர்காலமும் நோக்கமும் எந்தத் திசையை நோக்கியவை என்பதை தெளிவாகவே வெளிக்காட்டி நிற்கின்றன.

(“மக்களின் முன்னால் இன்னொரு ‘மண்குதிரை’” தொடர்ந்து வாசிக்க…)