The Formula
ஈழத்தமிழனை பார்த்து வாயடைத்து நின்ற இந்திய ராணுவம்
87 களில் அமைதிப்படை என பாரத்த்தில் இருந்து வந்த இந்திய ராணுவம் ஈழத்தை அதுவும் யாழ் குடாநாட்டை பார்த்து வாயடைத்து நின்றது சுவாரசியமான சம்பவம். கோடிக்கரையில் இருந்து 50 மைல் தனுஸ்கொடியில் இருந்து 20 மைலில் உள்ள இடம் தானே என எண்ணிவந்த தமிழக வீரர்களுக்கும் சிறீலங்கா தானே வங்கதேசமோ பாகிஸ்தானோ நேபாள் போலோ இருக்கும் என எண்ணிவந்த இந்திய வீரரும் யாழ்ப்பாணம் பார்த்து வாயடைத்து நின்றது சுவாரசியமான சம்பவம்.
ஐக்கிய அமெரிக்காவின் புளோரிடாவின் ஓர்லான்டோவிலுள்ள சமபாலுறவாளர்களின் இரவு விடுதியொன்றில் மேற்கொள்ளப்பட்ட துப்பாக்கிச் சூட்டுச் சம்பவத்தில், குறைந்தது 50 பேர் கொல்லப்பட்டதுடன் 53 பேர் காயமடைந்துள்ளதாகப் பொலிஸார் தெரிவித்துள்ளனர். இலங்கை நேரப்படி நேற்றுப் பிற்பகல் 12:30 மணியளவில் இச்சம்பவம் இடம்பெற்றுள்ளது. ஆரம்பத்தில் இடம்பெற்ற சூட்டுச் சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து, அங்கிருந்தோர் பணயக் கைதிகளாகப் பிடித்து வைக்கப்பட்டுள்ளதாகத் தெரிவிக்கப்படுகிறது.
(“புளோரிடா இரவு விடுதியில் சூடு: குறைந்தது 50 பேர் பலி: 53 பேர் காயம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
(Bazeer Seyed)
புலிகள் இருபது வருடத்திற்கு முன்பிருந்தே தமது மதவிரோத செயற்பாட்டின் தொடராக முஸ்லிம்களை மட்டுமல்ல சிங்கள மக்களையும் வட கிழக்கில் மட்டுமல்ல அதற்கு அப்பாலும் மே 14 ம் திகதி 1985ல் அனுராதபுர ஸ்ரீ மஹாபோதி விகாரை அனுராதாபுர பேரூந்து தரிப்பு நிலையம் ஆகியவற்றில் சிங்கள அப்பாவி மக்கள் வழிபாட்டில் ஈடுபடிருந்த புத்த பிக்குகள் பிக்குனிகள் உட்பட 146 பேரை கொன்றது தொடக்கம் தமது அந்திம காலத்திற்கு சில மாதங்களுக்கு முன்னர் வரை மாத்தறை அகுரஸ்ஸை கொடபிட்டிய எனுமிடத்தில் போர்வை முஸ்லிம் ஜூம்ஆப் பள்ளிவாசல் தாக்குதல் வரை (10.03.2009) ஏன் அதற்கு சற்று முன்னரான, வாகரை கோவில் பூசாரி வரை எண்ணற்ற கொலைகளை மிலேச்சத்தனமாக செய்துள்ளனர். அது தவிர ஆயிரக்கனக்கான சிங்கள, தமிழ், முஸ்லிம் பொது மக்களை, அரசியல் வாதிகளை, கல்விமான்களை அரச அலுவலகர்களை என்று ஆயிரக்கணக்கனோரை ஈவிரக்கமின்றி கொன்று குவித்துள்ளனர். அப்போதெல்லாம் புலிகளின் கொடூரங்களை தமிழர் தலைமகன் கன்டு கொள்ளவேயில்லை.
(“முஸ்லீம்களுக்கு புலிகள் செய்த கொலை வெறியாட்டம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
இலங்கையில் கடந்த 30 ஆண்டுகளாக நடந்த போராட்டங்கள் வெறும் போராட்டங்கள் என்ற வரையறைக்குள் அடங்கி விடக் கூடியன அல்ல. போராட்டங்கள் போர்களாகவும் நடந்தன. போர்கள் என்றாலே இடங்கள் பறிபோவதும், அவ்விடங்களில் வாழ்ந்தவர்கள் இடம் பெயர்ந்து வேற்றிடம் தேடிப் பயணம் செய்ய நேர்வதும் தவிர்க்க முடியாதவை. ஈழப் போராட்டத்திலும் யுத்தங்களிலும் அதுதான் நடந்தன. இழப்பதற்கு எதுவுமில்லாதவர்கள் போராடிக் கொண்டிருக்கும்போது இயன்றவர்கள் வெளியேறி பூமிப் பந்தின் பல பாகங்களுக்கும் சென்றனர். யுத்தத்தின் காரணமாய் மரணத்துள் வாழ நேர்ந்தவர்கள் அகதிகளாய் அலைய நேரிட்டதையும் பதிவுகளாக்கித் தந்துள்ளார்கள்.
நான் இலங்கைத் தமிழன். இந்தியாவுடன் எந்தத் தொடர்பும் இல்லாதவன். ஆனால் இலங்கையர்கள் அனைவருக்கும் இந்தியாதான் “மூதாதையர்கள் நாடு “. நாங்கள் பேசும் தமிழ் பல தமிழ் நாட்டவர்களுக்குப் புரிவதில்லை. சைமன் நாடாரே ஒரு முறை இலங்கைத் தமிழன் தமிழில் பேசியதை மொழி பெயர்க்கும்படி கேட்டான். அடுத்து விவாஹ முறைகள் கேரளத்துடனேயே ஒத்துப் போகின்றன. உணவுகளும் அப்படியே. ஆனால் இலங்கையில் தமிழும் சிங்களமும் கட்டாய பாட மொழிகள். இரண்டில் ஒன்றில்த்தான் படிக்க வேண்டும். தமிழ் நாட்டில் அப்படியல்ல. தமிழ் நாட்டுப் பத்திரிகைகள், சினிமா என்பனவற்றையே படிக்கிறோம் பார்க்கிறோம். ஆனால் யாரும் சொல்லாத ஒரு முக்கிய விஷயம் ஒன்று இருக்கிறது. கள்ளக் கடத்தல் வியாபாரம். இலங்கைக் கள்ளக் கடத்தல் கும்பல்களுக்கு தமிழ் நாட்டில் வைப்பாட்டிகள் உண்டு. பலதசாப்தமாக நடை பெறும் கள்ளக் கடத்தல் வியாபாரமே இலங்கை அரசுடன் மோதல்களை உண்டாக்கின.
விடுதலை புலிகளினால் 290 பொலிஸார் கொல்லப்பட்ட திருக்கோவில் ரூபஸ்குளம் காட்டுப்பகுதியில், அந்தசம்பவத்துக்கு முகங்கொடுத்து அதிலிருந்து தப்பிவந்த பொலிஸ் சார்ஜன், தனது மனைவி பிள்ளைகள் மூவருடன் சாகும்வரை உண்ணாவிரத போராட்டத்தில் இன்று காலை 9 மணியிலிருந்து ஈடுபட்டுள்ளார். மனோஜ் பிரியந்த சிறிவர்தன எனும் பெயர் கொண்ட இந்த அதிகாரி 1990ஆம் ஆண்டு கல்முனை பொலிஸில் சேவையாற்றியவர் ஆவார்.
(“புலிகளிடம் இருந்து தப்பியவர் சாகும்வரை உண்ணாவிரதம்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
வன்னியில் பிரபாகரன் என்ன செய்தார் – உறங்கும் உண்மைகள்
ஒன்று சொல்லட்டுமா? புலம்பெயர் மக்களின் மனங்களில் இருந்து எவரேனும் பிரபாகரனை அகற்ற நினைத்தால்,முதலில்,
ஐரோப்பாவைத்தான் அழிக்க வேண்டும்! விடுதலைப் புலிகள் செய்த நல்லவை + கெட்டவை பற்றி, ஆங்கிலம் பேசக்கூடிய ஒரு ஃபிரெஞ்சுக்கார நண்பனிடம் சில மாதங்களுக்கு முன்னர் விவாதித்துக்கொண்டிருந்தேன்! அரசியல் பேசக்கூடிய அளவுக்கு அப்போது ஃபிரெஞ்சு தெரிந்திருக்கவில்லை! “ பிரபாகரன் செய்த தவறுகள்” பற்றி அவர் என்னிடம் கேள்வி எழுப்பினார்! அந்த உரையாடலில் இடையிலே, நான் பின்வருமாறு அவருக்கு சொன்னேன்! “ நாங்கள் பிரபாகரனை மறந்துவிட்டு, அமைதியாக வாழ தயாராக இருக்கிறோம்! ஆனால் உங்கள் நாடு, எங்களுக்குப் பிரபாகரனை மறுபடியும் மறுபடியும் நினைவூட்டுகிறது” என்று!
இவர்கள் அந்நியர்கள் இல்லை! எம்மவர்கள்! இவர்கள் மீது தூசு பட்டாலும் துடிப்போம்!
நிலாந்தன் ஒரு சுயாதீனமான ஆய்வாளர் அல்ல. அவர் ஆங்கிலத்தில் வாசித்து உலக அளவில் சிந்திக்ககூடியவரும் பகுப்பாய்வு செய்யக்கூடிய மதிநுட்பமுடையவரும் ஆனாலும் ஆய்வாளருக்குரிய மிகமுக்கியமான அடிப்படைத்தகுதிகளிலொன்றான ” காய்தல் உவத்தலின்றி எக்கசப்பான சொல்லக்கடினமான உண்மைகளை வெளிப்படுத்தல் என்பதில்” அவர் குறைபாடுடையவராக காணப்படுகிறார்.அதாவது உண்மையைச்சொல்வதைவிட தமிழ் சமூகத்தின் ஒரு சிறுபான்மையான பகுதியொன்று (minority special interest group/ Diaspora Wellalar & associate castes)கேட்கவிரும்புகின்ற உண்மைகளையே எழுதவிரும்புகிறார். அவரது கட்டுரைகளிலிருந்து பல உதாரணங்களை இதற்கு காட்ட முடியும் எனினும் பின்வரும் அவரது அவதானங்களிலிருந்து இவ்விவாதத்தை தொடரலாம்.
(“தமிழினியின் கூர்வாளிற்கு நிலாந்தனின் கருத்துரையும் பதிலுரைகளும்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
